• ಶೀಲ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆಯಾ!? ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರರಂಗ!!?
• ಡಬಲ್ ಮೀನಿಂಗ್ ನೀಡುತ್ತಿದ್ಯಾ ಡಬಲ್ ಕಾಸು!!?
• ಇದರಿಂದ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನಿಜವಾದ ಮನೋರಂಜನೆ ಸಿಗುತಿದ್ಯಾ!?
• ಎತ್ತ ಸಾಗುತ್ತಿದೆ ಹೊಸಬರ ನಿರ್ದೇಶನ!?
ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ಯೂಟ್ಯೂಬ್‍ನಲ್ಲಿ ವರನಟ ಡಾ. ರಾಜ್‍ಕುಮಾರ್‍ರವರ ಸಂದರ್ಶನವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಸಂದರ್ಶನದ ಕೊನೆಯ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಸಂದರ್ಶಕ ಚಿತ್ರರಂಗದ ಬಗ್ಗೆ ಅವರ ಅನಿಸಿಕೆಯನ್ನು ಕಲೆ ಹಾಕುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಶ್ನೆಯೊಂದನ್ನು ಕೇಳಿದ್ದ. ಅದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರವಾಗಿ ರಾಜ್ ಅವರ ಮಾತುಗಳು ಹೀಗಿದ್ದವು.
‘ನಾವಿನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವ ಯಶಸ್ಸಿನ ಮೆಟ್ಟಿಲನ್ನು ಏರಿಲ್ಲ, ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರರಂಗದಲ್ಲಿ ಸಾಧಿಸಬೇಕಾಗಿದ್ದು ಬಹಳಷ್ಟಿದೆ. ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಅಶ್ಲೀಲತೆಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಬೇಕು, ಆದಷ್ಟೂ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಉಪಯುಕ್ತವಾಗಿರುವ, ಯಾರಿಗೂ ಮುಜುಗರವಾಗದೇ ಇರುವಂತಹ ಮನೋರಂಜನಾ ಭರಿತ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನೀಡಬೇಕು. ನಿರ್ದೇಶಕರು ಅಶ್ಲೀಲತೆಗಳನ್ನು ದೂರವಿಟ್ಟು ಕತೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಗಮನ ನೀಡಬೇಕು’...
ಆದರೆ ಇಂದು!??...
ನಾವೇನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ!?
ಆಧುನಿಕ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ಪ್ರಗತಿಶೀಲರಾಗಿ ಸಾಗುತ್ತಿರುವ ಈ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು, ಅದನ್ನೆಲ್ಲಿಯಾದರೂ ಅರಸುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಮನೋರಂಜನೆಗೋಸ್ಕರ ಸಿನಿಮಾ, ನಾಟಕ, ಅಥವಾ ಯಾವುದೋ ದೃಶ್ಯ ಮಾಧ್ಯಮಗಳನ್ನವಲಂಭಿಸಿದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಕಾಣಸಿಗುವುದು ನಮಗೆ ನಾವೇ ಮುಜುಗರಕೊಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಅಶ್ಲೀಲತೆಗಳು.
ಅಲ್ಲಾ ಸ್ವಾಮಿ!!, ಅಂದು ಒಂದು ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಂಡರೂ, ಪೂರ್ತಿ ಫ್ಯಾಮಿಲಿ ಚಿತ್ರಮಂದಿರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಮನೋರಂಜನೆ ಪಡೆದು ಬರಬಹುದಿತ್ತು, ಆದರಿಂದು ವಾರವೊಂದಕ್ಕೆ 5/6 ಸಿನಿಮಾಗಳು ರಿಲೀಸ್ ಆದರೂ ಫ್ಯಾಮಿಲಿಯನ್ನು ಚಿತ್ರಮಂದಿರದ ಕಡೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗೋಕಾಗುತ್ತಾ ನೀವೇ ಹೇಳಿ!?
ಅದೇನೋ ---ಲವ್ ಸ್ಟೋರಿಯಂತೆ, ---ಚಕ್ರವಂv, ---ಕೋಟ್ ಅಂತೆ, ---ದೋಸೆಯಂತೆ, ---ವಿಲೇಜ್ ಅಂತೆ.... ಏನ್ರೀ ಇದು... ಲವ್ ಮಾಡುವ ಯಾವೊಬ್ಬ ಹುಡುಗ/ಹುಡುಗಿ ತನ್ನವನು/ಳು, ಡಬ್ಬಲ್ ಮೀನಿಂಗ್ ಅಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಇದ್ದರೆ ಸಹಿಸಿಕೊಂಡು ಸಿನ್ಸಿಯರ್ ಆಗಿ ಲವ್ ಮಾಡೋಕೆ ಸಾಧ್ಯನಾ!? ನೀವೇ ಹೇಳಿ!?.
ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಾ!?
ಧ್ವಂಧ್ವಾರ್ಥ ಹಾಗೂ ಅಶ್ಲೀಲ ಸಂಭಾಷಣೆÉಗಳು ಮತ್ತು ಅರೆನಗ್ನ ನೃತ್ಯಗಳಿಂದ ಇಂದು ಚಿತ್ರರಂಗ ನೆಲೆಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. ಹೌದು! ಯುವಜನತೆಗಿಂದು ಹಸಿ-ಬಿಸಿ ದೃಶ್ಯಗಳು, ಡಬಲ್ ಮೀನಿಂಗ್ ಡೈಲಾಗ್‍ಗಳು, ಕಣ್ಣು ಕೋರೈಸುವ ತಳುಕು ಬಳುಕು ಬೇಕಾಗಿದೆ ಆದರೆ ಅದನ್ನೆ ಬಂಡವಾಳವನ್ನಾಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಹಣ ಲೂಟುವ ದಂಧೆಯಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಎಷ್ಟು ಸರಿ!?
ನಾವು ಹಾಗೆ.., ನಾವು ಹೀಗೆ.., ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಶೀಲತೆಯನ್ನು ಗೌÀರವಿಸುತ್ತೇವೆ... ಫ್ಯಾಮಿಲಿ ಎಂಟರ್ ಟೈನ್ ಸಿನಿಮಾಗಳಿಗೆ ಜಾಸ್ತಿ ಪ್ರಾಶಸ್ತ್ಯ ನೀಡುತ್ತೇವೆ ಎನ್ನುವ ವಾಣಿಜ್ಯ ಮಂಡಳಿಯೂ ಇಂತಹ ಸಿನಿಮಾಗಳನ್ನು ನೋಡಿಯೂ ಕೈಕಟ್ಟಿ ಕುಳಿತುಕೊಂಡಿರುವುದು ಏನನ್ನು ದಬಾಕುವುದಕ್ಕೋ ನಾ ಕಾಣೆ!?
ನಾವು ಎತ್ತಾ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದೇವೆ!?, ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ಕಲೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಕೆತ್ತುತ್ತಿದ್ದೇವೆ!?, ಡಬಲ್ ಮೀನಿಂಗ್ ಎನ್ನೋ ಡೈಲಾಗ್‍ಗಳಿಂದ ಏನನ್ನು ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ!?, ಟೊಳ್ಳು ಕಥೆ, ಅಶ್ಲೀಲ ಸಾಹಿತ್ಯ, ಅಬ್ಬರದ ಸಂಗೀತಗಳಿಂದ ವೀಕ್ಷಕನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಎಷ್ಟು ಕೆರಳಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ!?, ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಯಾರೂ ಚಿಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ...
ಮಗಳು ಅಪ್ಪನ ಜೊತೆ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡೋಕೆ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ, ಮಗ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಥೀಯೇಟರ್ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ... ಆದರೂ ಕಲಾತ್ಮಕ ಚಿತ್ರಗಳಿಗೆ ಸಿಗದಿರುವ ಬೆಲೆಯನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕ್ರೋಢಿಕರಿಸಿ ಅದ್ಯಾವುದೋ ಕಾಟು-ಪೋಟು ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಇದ್ದ ಥೀಯೇಟರ್‍ನೆಲ್ಲಾ ಬಿಟ್ಟುಕೊಟ್ಟು, ಅಯ್ಯೋ!!, ಆ ಚಿತ್ರ ಬರೋಬ್ಬರಿ ಕಲೆಕ್ಷನ್ ಅಂತೆ, ಕೋಟಿ ಬಂತಂತೆ ಎನ್ನುವ ಬಿಟ್ಟಿ ಪ್ರಚಾರ ಕೊಟ್ಟು, ಲಾಸ್ ಆದರೂ ಲಾಭ ಬಂತೆಂಬ ವಿವರ ನೀಡಿ, ಗೆದ್ದೆ ಎಂದು ನಗು ಬೀರುವ ನೀವ್ಯಾರು ಸಮಾಜ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯ ಕಾಪಾಡುವವರ ಪಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಲು ಅರ್ಹರಲ್ಲ...
ಮನೋರಂಜನೆ ಮನಕ್ಕೆ ಸಿಗಬೇಕು ನಿಜ ಆದರೆ, ಅದನ್ನು ಗೆಲ್ಲೋದೆ ಕಾಯಕವಾಗಿಸಿಕೊಂಡು, ಅನೇಕರ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವ ಅಂಧಕಾರವಾಗಬಾರದು.
ಬಾಲಿವುಡ್ ನಟ ‘ಹಿಮ್ಮತ್‍ವಾಲಾ’ ಅಜಯ್ ದೇವ್‍ಗನ್ ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ, ‘ನಾನು ಇನ್ನು ಅಭಿನಯಿಸುವ ಚಿತ್ರಗಳು ಕುಟುಂಬ ಸಮೇತ ನೋಡುವಂತಿರಬೇಕು. ಅಶ್ಲೀಲತೆ ತುಂಬಿರುವ ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನಟಿಸೊಲ್ಲ’ ಎಂದಿದ್ದ. ಇದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಎಲ್ಲರೂ ಪ್ರಶಂಸಿಸಬೇಕಾದ ವಿಚಾರ.
ಇಲ್ಲ... ಖಂಡಿತ ಇಂತಹ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನಾವು ಬ್ಯಾನ್ ಮಾಡೊಲ್ಲ.. ಬಿಕಾಸ್ ಹೇಗಾದರೂ ಸೈ ದುಡ್ಡು ಮಾಡಬೇಕು. ಇಂತಹ ಸಂಭಾಷಣಾ ಭರಿತ ಡೈಲಾಗ್‍ಗಳನ್ನಿಟ್ಟು ಜನರ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹಾಳುಗೆಡವಿ, ಸೆಕ್ಸ್‍ಗಳನ್ನು ಇಂಡೈರೆಕ್ಟ್ ಆಗಿ ಪ್ರಚೋದಿಸಿ, ಯುವ ಜನತೆಯನ್ನು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿಸಬೇಕಲ್ಲ!!!...
ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ಮತ್ತೊಂದು ಟ್ರೈಲರ್ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ರಿಲೀಸ್ ಆಗಿದೆ... ವಿಲೇಜವರು ತರ್ಲೇಗಳಂತೆ... ಅದರ ಸಂಭಾಷಣೆಗಳು, ಸಂಸಾರವನ್ನೇ ಕಳೆದುಕೊಂಡಂತಿದೆ. ಅರಿಯದ ಮುಗ್ದ ಕಲಾವಿದರಿಗೆ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚಿ, ಹಣ ದೋಚುವ ಊರಿಗೆ ಕಾಲಿಟ್ಟಂತಿದೆ. ಒಂದಂಥು ನಿಜ. ಸಿನಿಮಾಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಬೇಡಿಕೆ ಸಿಗುತ್ತಿದೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಅಸಹ್ಯಕರವಾಗಿ ನಮ್ಮ ಚಿತ್ರರಂಗ ರೂಪುಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ.
ಬೇಜಾರಾಗುತ್ತಿದೆ...
ಸಿನಿಮಾ ನಮಗೆ ಬರಿಯ ಮನರಂಜನೆ. ಅದನ್ನು ಮನದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹೇಳುವ ಮಾಧ್ಯಮವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ದಾದಾ ಸಾಹೇಬ್ ಪಾಲ್ಕೆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಈ ಮಾದ್ಯಮದ ಬಗ್ಗೆ ಜನರಿಗಿದ್ದ ನಿರೀಕ್ಷೇಗಳೇ ಬೇರೆಯಾಗಿತ್ತು ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಇಂದಿನವರಿಗೆ ಅದರ ಪರಿವೇ ಇಲ್ಲ. ಸಿನಿಮಾ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಇಂದು ವ್ಯಾಪಾರಿ ಸರಕಾಗಿ ಹೋಗಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಬಿಕರಿ ಐಟಂ ಮಾರಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಪರಿಣಾಮ ಆರೋಗ್ಯಕರ ಮನೋರಂಜನೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ.
ಇಂಟರ್‍ನೆಟ್‍ಗಳಲ್ಲಿ ಬೇಕಾದವರಿಗೆ ಬೇಕಾದಷ್ಟು, ವೀಡಿಯೊ, ಡಿ.ವಿ.ಡಿ, ಪೋರ್ನೋ ಸಿಗುತ್ತಿರುವ ನಡುವೆಯೂ, ಸಿನಿಮಾ ಅಂತಹ ವಸ್ತುವಿನ ಸುತ್ತಲೇ ಗಿರಕಿ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿರುವುದ್ಯಾಕೆ? ಎನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆ ಆಗಾಗ ಕಾಡುತ್ತದೆ. ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನಾವೆಲ್ಲ ಮೆಚ್ಚಬೇಕು ಯಾಕೆಂದರೆ ಅವರೀಗ ಇಂಥಹದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಅಷ್ಟು ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ಕಾಣುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಮಾಧ್ಯಮದ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಅವರ ಯತ್ನಗಳನ್ನು ನಾವು ಕಂಡು ಕಲಿಯಬೇಕಿದೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಅವರ ಹಾಗೆ ಯೂನಿವರ್ಸೆಲ್ ಥಿಂಕಿಂಗ್ ಇಲ್ಲ. ಕೇವಲ ಹಿಂಸೆ, ಸೆಕ್ಸ್ ಮತ್ತು ಪ್ರಚೋದಿತ ಯತ್ನಗಳು, ಡಬಲ್ ಮೀನಿಂಗ್ ಡೈಲಾಗ್‍ಗಳು ಮಾತ್ರವೇ ತುಂಬಿ ಹೋಗಿವೆ. ನಮ್ಮೊಳಗಣ ಜಗತ್ತಿಗೂ ಮತ್ತು ಸಂಗತಿಗಳಿಗೂ ನೇರವಾದ ಸಂವಾದವೇ ನಡೆಯುತ್ತಿಲ್ಲ. ನೋಡುಗನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಅರಳಿಸುತ್ತಲೇ ಇಲ್ಲ, ಆದರೂ ರೀಲು ಸುತ್ತುವುದು ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ.
ಹಾಗಾದರೆ ಎತ್ತ ಸಾಗುತ್ತಿದೆ ಚಿತ್ರರಂಗ!!?
ಬಹುತೇಕ ನಿರ್ದೇಶಕರು ಡಬಲ್ ಮೀನಿಂಗ್ ಡೈಲಾಗ್‍ಗಳಿಗೆ ಜೋತು ಬಿದ್ದಿದ್ದಾರೆ. ನಿಜ!.. ಮನೋರಂಜನೆ ಎಂದರೆ ಎಲ್ಲವೂ ಅದರಲ್ಲಿ ಅಡಕವಾಗಿರುತ್ತವೆ ಹಾಗಂತ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅದನ್ನೇ ಭೋಗವಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಸಮಾಜವನ್ನು, ಸಮಾಜದ ಮನರಂಜನೆಯನ್ನು ಅಸಹ್ಯವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುವ ಕೆಲಸ ನಿಜಕ್ಕೂ ಸರಿಯಲ್ಲ. ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳೋಣ.., ಹೊಸ ನಿರ್ದೇಶಕರ ಸಿನಿಮಾಗಳು ಬಹು ಆಯಾಮದಲ್ಲಿ ಬಹುವಿಧದಲ್ಲಿ ಮೂಡಿಬರುತ್ತಿದೆ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಪ್ರಶಂಸೆಗಳಿವೆ ಆದರೆ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರತಿಭೆಗಳು ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೂ ಮಾದರಿಯಾಗಿರಬೇಕೇ ಹೊರತು ಮಾರಿಯಾಗಬಾರದು.
ಹೀಗೆ ಆದರೆ ಸಿನಿಮಾ ಮಂದಿ ಜನರಿಗೆ ಮಾದರಿ, ಸಿನಿಮಾಗಳು ಜನರಿಗೆ ಆದರ್ಶ, ಎಂದು ಹೇಳುವುದು ಕಷ್ಟ ಬದಲಾಗಿ, ಅದೊಂದು ಕೇವಲ ಮನೋರಂಜನೆಯ ಮಾಧ್ಯಮ, ದುಡ್ಡು ಮಾಡಲು, ಜೀವನ ನಡೆಸಲು ಒಂದು ವೃತ್ತಿ ಎಂದಕೊಂಡರೆ ಗೊಂದಲವಿಲ್ಲ...
ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ದುಷ್ಫರಿಣಾಮ ಬಿರುವ ಇಂತಹ ಧ್ವಂಧ್ವಾರ್ಥ ಹಾಗೂ ಅಶ್ಲೀಲ ಸಂಭಾಷಣೆ ಮತ್ತು ಅರೆನಗ್ನ ನೃತ್ಯಗಳಿಗೆ ಕಡಿವಾಣ ಹಾಕಿ ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ಉತ್ತಮ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವ ಸಾಮಾಜಿಕ ನಾಟಕ ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವ ಮೂಲಕ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯ ಕಾಪಾಡಬೇಕು. ಕನ್ನಡ ಚಲನಚಿತ್ರ ವಾಣಿಜ್ಯ ಮಂಡಳಿ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಗಮನ ಹರಿಸಬೇಕು.
ಕೆಟ್ಟ ಕೊಳಕು ಮಾತಿಗೆ ನಾಯಕಿ ನಕ್ಕರೆ, ನಾಚಿದರೆ...ನಾಯಕನಿಗೆ ಸಂತೋಷವಾಗುತ್ತದೆ...ಚೀ!!, ಎಂತಾ ಅಸಹ್ಯ... ನಾವು ಕಲಿಯೋದು ತುಂಬಾ ಇದೆ. ಹೊಸ ನಿರ್ದೇಶಕರೇ, ನಿಮ್ಮ ಸುತ್ತ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಫಾಲೋ ಮಾಡುವ, ಸಮಾಜವನ್ನು ಬೆಳೆ¸ಬೇಕಿರುವ ಹದಿಹರೆಯದ ರಟ್ಟೆಗಳಿವೆ. ಕೇವಲ ದುಡ್ಡಿಗೋಸ್ಕರ ಜವಾಬ್ಧಾರಿಯಿಂದ ನುಣುಚಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೇಡಿತನ. ಪರಿಣಾಮದತ್ತ ಗಮನಹರಿಸದೆ ಕ್ರೀಯೆ ಮಾಡಿದರೆ ಹೊತ್ತ ಬಸಿರಿನ ಜವಾಬ್ಧಾರಿ ಹೊರುವವರು ಯಾರು!? ನೆನಪಿರಲಿ ಹೆರಿಗೆ ಆಗಿಯೇ ಆಗುತ್ತದೆ...
